21 Ağustos 2008 Perşembe

Karamsar olduğum anlar..

Herkes zaman zaman inancını yitirir. İnsanlara olan inancını..
İnsanların ne kadar bencil, ne kadar nankör olabildiğini görürsünüz. Verdiğiniz mücadeleden yılarsınız. Umursamamak, her yardım isteyenin yardımına koşmamak istersiniz. Benliğinize ters düşse de siz de daha bencil olmak, biraz da kendiniz için yaşamak istersiniz. Sonradan pişman olmayacağınızı bilseniz her çağrıya "Hayır !" demek gelir içinizden.

Zaten hiç bir zaman sahip olamayacağımız en değerli şeyimizi, zamanımızı veririz sevdiklerimize. Onlar bunun değerini kimi zaman bilir, kimi zaman farkında dahi olmaz. Bir rica üstüne düşünmeden ders de anlatılır, evinin kapıları ardına kadar açılıp sınavlara da girilir. Hiç kimseden karşılık beklemezsiniz. Ta ki karşınızdaki sizi daha fazla sömürene kadar. İlişkinizin çıkarlara dayanadığını zannedersiniz bir anda. Bazen sevgiliniz bile yapar farkında olmadan. Sizi o kadar seviyordur ki, benliğinden sıyrılıp dışardan bakamaz olan bitene. Bir çırpıda harcayıverir, gözünün önünde durup da göremediği emeğinizi.

Hiç bir zaman bozdurmak istemediğiniz krediler kazanırsınız çevrenizdekilerden; bilgisayarlarını formatlayarak, viruslerini temizleyerek, bilgilerini kurtararak, word-excel hatta daha komplex programlarını tam randımanlı kullanmalarını sağlayarak, web sayfası yapmalarına yardım ederek, sayfayı güncelleyerek, internet üzerinden sınava girmelerini sağlayarak, ders anlatarak, gezilerde her türlü ayak işine yardım ederek, kuzeninizin eve gelen boyacısına acıyıp laptop'unu hediye etmesi için tamir ederek, muayinehanede kullanılan programı crackleyip her bilgisayarda çalışır hale getirerek ve sonrasında karşılaşılan her probleme yardım ederek, yazıcı, pc, adsl modem alarak, marka model tavsiye ederek, yine gezilerde gitar çalarak... uzun lafın kısası anladınız ne demek istediğimi.
Hep kendinizden verdiğinizi hissettiğiniz anlar olur. Daha iyi gitar çalmak, daha iyi web sayfası yapmak, master yapmak, kendinizi geliştirmek sizin de hakkınızdır. Ya da hiç bişey olmasa dinlenmek isteyebilirsiniz arada. Birileri de gelir bu hakkınızı iyiden iyiye elinizden alır sonunda da "eee, yani..." derse siz de kırılırsınız. "Lanet olsun içimdeki bu insan sevgisine.." diyesiniz gelir.

Kimlere neden kırıldım:
- Üniversitede final döneminde olmama rağmen projesine yardım ettiğim halde, proje notum açıklanmış herkes sordu sen hiç ilgilenmedin dediğinde..
- İnsanların hayattaki öncelikleri değişir, eşin olduğunda ona daha çok özen gösterirsin, onun için endişelenirsin, bu yüzden arkadaşlar 2.planda kalır dediğinde..
- Geliyorum gelicem derken motorsiklet festivaline yalnız gidip geldiğinizde..
- "Şu anda kimseyle ilişki yaşayacak durumda değilim" diyip haftaya sevgilisiyle karşıma dikilip hadi hep beraber dışarı çıkalım dediğinde..
- Burun ameliyatı sonrası hastaneden taburcu edilip aynı gün üniversite kaydı yaptırmak üzere burnunda sargılarla okul kapısında bırakıldığında..
- Dalış okulunuzu herkese mükemmel diye anlatırken ilk getirdiğiniz misafiriniz dalıştan nefret ettiğinde..
- Her seferinde son dakika haber aldığınız, işlerinizi her seferinde hiçe sayıp, gece yarılarına kadar sınava girmek için evinizin kapılarını açtığınız kişinin aynı özeni göstermeyip master'ı boşverdiğini öğrendiğinizde..
- Hala kendi sorumluluğunu almak konusunda hatalı tercihler yaptığını örneklerle anlatıp, işte bu yüzden bu dalışa gidemezsin denilmesine rağmen gittiğinde..
- İhtiyacı var ve alacak durumda değil diye düşünerek gece sabahlara kadar laptop tamir etmeye çalışırken yenisini alıp geldiğinde..
- Kendi arkadaşlarımın yanında düşünmeden, "bunlar da benim paramla yiyip-içip geziyor" dediğinde..
- 12 saat yol gidip, üstüne sabah erken uyandırmıyım diye üstüne titrediğiniz sevgiliniz, sabah 3:30'ta eve döndüğünüz yorucu gün ve disco'dan sonra, aynı özeni size gösteremeyip "arkanı dönüp uyudun" dediğinde..
- "Erkek arkadaşım izin verirse görüşürüz" diyen kişiye, "bu kişiyle mutlu olduğuna, olacağına emin misin?" diye sorduğunuzda "bu sözlerinle arkadaşlığımızı bitirdin.." dediğinde..
- Müşkül durumunuzu satırlarca anlattığınız ve üstü kapalı yardım beklediğinizi ima ettiğiniz halde bir cümle ile "yani?" dediğinde..